Jeremiah 46

1كلامخداوند دربارهامّتها كهبهارمیا نازلشد؛

2دربارهمصر و لشكر فرعوننِكُو كهنزد نهر فراتدر كركمیشبودند و نبوكدرصّر پادشاهبابلایشانرا در سالچهارمیهویاقیمبنیوشیا پادشاهیهودا شكستداد:

3«مجّنو سپر را حاضر كنید و برایجنگنزدیكآیید.

4ایسواراناسبانرا بیارایید و سوار شوید و با خُودهایخود بایستید. نیزهها را صیقلدهید و زرهها را بپوشید.

5خداوند میگوید: چرا ایشانرا میبینمكههراسانشده، بهعقببرمیگردند و شجاعانایشانخرد شده، بالكلّ منهزممیشوند و بهعقبنمینگرند، زیرا كهخوفاز هر طرفمیباشد.

6تیزروانفرار نكنند و زورآورانرهایینیابند. بطرفشمالبهكنار نهر فراتمیلغزند و میافتند.

7اینكیستكهمانند رود نیلسیلانكردهاستو آبهایاو مثلنهرهایشمتلاطممیگردد؟

8مصر مانند رود نیلسیلانكردهاستو آبهایشمثلنهرها متلاطمگشته، میگوید: منسیلانكرده، زمینرا خواهمپوشانید و شهر و ساكنانشرا هلاكخواهمساخت.

9ایاسبان، برآیید و ایارابهها تند بروید و شجاعانبیرونبروند. ایاهلحبشو فُوتكهسپردارانهستید و ایلُودیانكهكمانرا میگیرید و آنرا میكشید.

10زیرا كهآنروز روز انتقامخداوند یهوهصبایوتمیباشد كهاز دشمنانخود انتقامبگیرد. پسشمشیر هلاككرده، سیر میشود و از خونایشانمستمیگردد. زیرا خداوند یهوهصبایوتدر زمینشمالنزد نهر فراتذبحیدارد.

11ایباكرهدختر مصر بهجلعاد برآیو بلسانبگیر. درمانهایزیاد را عبثبهكار میبری. برایتو علاجنیست.

12امّتها رسواییتو را میشنوند و جهاناز نالهتو پر شدهاستزیرا كهشجاعبر شجاعمیلغزد و هر دو ایشانبا هممیافتند.»

13كلامیكهخداوند دربارهآمدننبوكدرصّر پادشاهبابلو مغلوبساختنزمینمصر بهارمیا نبیگفت:

14«بهمصر خبر دهید و بهمَجْدَلاعلامنمایید و بهنُوفو تَحْفَنْحِیساطلاعدهید. بگویید برپا شوید و خویشتنرا آمادهسازید زیرا كهشمشیر مجاورانترا هلاككردهاست.

15زورآورانتچرا بهزیر افكندهمیشوند و نمیتوانند ایستاد؟ زیرا خداوند ایشانرا پراكندهساختهاست.

16بسیاریرا لغزانیدهاستو ایشانبر یكدیگر میافتند، و میگویند: برخیزید و از شمشیر برّاننزد قومخود و بهزمینمولد خویشبرگردیم.

17در آنجا فرعون، پادشاهمصر را هالكمینامند و فرصترا از دستدادهاست.

18پادشاهكهناماو یهوهصبایوتمیباشد،میگوید بهحیاتخودمقسمكهاو مثلتابور، در میانكوهها و مانند كَرْمَل، نزد دریا خواهد آمد.

19ایدختر مصر كهدر (امنیت) ساكنهستی، اسبابجلایوطنرا برایخود مهیا ساز زیرا كهنوفویرانو سوختهو غیرمسكونگردیدهاست.

20مصر گوسالهبسیار نیكو منظر استاما هلاكتاز طرفشمالمیآید و میآید.

21سپاهیانبهمزد گرفتهاو در میانشمثلگوسالههایپرواریمیباشند. زیرا كهایشاننیز روتافته، با همفرار میكنند و نمیایستند. چونكهروز هلاكتایشانو وقتعقوبتایشانبر ایشانرسیدهاست.

22آوازهآنمثلمار میرود زیرا كهآنها با قوّتمیخرامند و با تبرها مثلچوببُرانبر او میآیند.

23خداوند میگوید كهجنگلاو را قطعخواهند نمود اگر چهلایحْصیمیباشد. زیرا كهایشاناز ملخها زیادهو از حدّ شمارهافزونند.

24دختر مصر خجلشده، بهدستقومشمالیتسلیمگردیدهاست.

25یهوهصبایوتخدایاسرائیلمیگوید: اینكمنبر آموننُو و فرعونو مصر و خدایانشو پادشاهانشیعنیبر فرعونو آنانیكهبر ویتوكّلدارند، عقوبتخواهمرسانید. 26و خداوند میگوید كهایشانرا بهدستآنانیكهقصد جانایشاندارند، یعنیبهدستنبوكدرصّر پادشاهبابلو بهدستبندگانشتسلیمخواهمكرد و بعد از آن، مثلایامسابقمسكونخواهد شد.

27اما تو ایبندهمنیعقوبمترسو ایاسرائیلهراسانمشو زیرا اینكمنتو را از جایدور و ذریتتو را از زمیناسیریایشاننجاتخواهمداد و یعقوببرگشته، در امنیتو استراحتخواهد بود و كسیاو رانخواهد ترسانید.

28و خداوند میگوید: ایبندهمنیعقوبمترسزیرا كهمنبا تو هستمو اگر چهتمامامّتها را كهتو را در میانآنها پراكندهساختهامبالكلهلاكسازملیكنتو را بالكلهلاكنخواهمساخت. بلكهتو را بهانصافتأدیبخواهمنمود و تو را هرگز بیسزا نخواهمگذاشت.»
Copyright information for PesOV